Najnowsza książka Joanny Chmielewskiej przenosi nas w czasy PRL-u i czyni to w sposób bezbolesny. Początkowo tylko pewne sygnały informują nas, gdzie jesteśmy – to kostium z Mody Polskiej, obuwie z MHD lub menu w restauracji – śledzik i kotlet schabowy z kapustą. Dopiero później cienie tamtego ustroju pojawiają się w dialogach czy przemyśleniach bohaterów, by na końcu ukazać się w pełni i to mocno dosadnie. Najistotniejsza jest atmosfera tamtych czasów, ukazana i na sali sądowej, z jej absurdami i bezdusznością, z układami i drugim albo i trzecim dnem, i w opisywanej mentalności, w emocjach i namiętnościach głównych bohaterów. To jest świat małego miasteczka, nawet jeśli chodzi o miasto Płock. To jest sposób myślenia prostych dziewcząt, mechanizmy, które rządzą uczuciami i czynami w prostym celu – zdobywania i tracenia mężczyzny. Jak twierdzi Autorka, historia opisywanej rozprawy sądowej jest autentyczna, autentyczne są dialogi z sali sądowej, autentyczna i nie przerysowana postać zramolałego sędziego. Ale nie tylko to. Wnikliwi czytelnicy „ Autobiografii” Joanny Chmielewskiej szybko odnajdą wiele wspólnych cech w postaci prokuratora z powieści z towarzyszem życia Autorki na pewnym etapie jej życia… A że dowcip i ironia Joanny Chmielewskiej są celną bronią, ten wątek nabiera nie tylko literackich wartości. Akcja toczy się dwutorowo – historia dziewczyny, która z własną cnotą boryka się dzielnie przez dłuższy kawałek swojego życia i w końcu wybiera tego jedynego, a on jakoś nie docenia otrzymanego daru. Zraniona i rozczarowana oskarża go o gwałt. I nie jest w tym wszystkim sama, otaczają ja życzliwe i nieżyczliwe koleżanki, które same grają we własne gry. Finał ma znaleźć miejsce na sali sądowej, tu wszyscy opowiadają tę samą sytuację i za każdym razem ona wygląda inaczej. Sędzia prowadzi rozprawę ruchami skoczka szachowego, zadając szokujące pytania i przesłuchując świadków w sposób unikalny. Jaki będzie finał? Czy był gwałt czy go nie było? Czy pokrzywdzona była cnotliwa czy jednak nie? Komu tu o co chodziło i o co chodzi? Drugi wątek to uczestnictwo w rozprawie dociekliwej dziennikarki śledczej, związanej prywatnie z oskarżycielem, osobnikiem trwale zainteresowanym kontaktami z płcią piękną i zamotanym w jakieś ciemne historie. A w tle majaczy się jeszcze dawna sympatia dziennikarki, tym razem w specyficznej roli. Proces trwa, dziennikarka uczestniczy w nim dość aktywnie, komunikując się z prokuratorem poprzez własną broszkę, dowody z miejsca przestępstwa weryfikowane są w kącie pokoju z uczestnictwem kilku rąk i jednej pary spodni, anorektyczne kościotrupy rzucają się z namiętnością na oskarżyciela a pokrzywdzona musi w głębi serca rozstrzygnąć własne dylematy uczuciowe. A na końcu się okazuje coś jeszcze innego i zaskakującego… Wartka akcja, mimo jedności miejsca i czasu, zabawne obrazowanie zdarzeń, komediowość sytuacji i bohaterów, niepowtarzalny język narracji i dialogów – to Joanna Chmielewska na najwyższym poziomie.

Już pojedyncza zemsta smakuje słodko, ale jeśli nagle dokonuje się ich kilka i to w niezwykle oryginalny sposób… Celem okazuje się niezbędny element anatomii kobiecej po żmudnym kursie akrobacji cyrkowej, wykorzystywany perfidnie i z wyrachowaniem, szerząc zamęt i mnóstwo zawirowań damsko-męskich. Pewien oprych ze złamanym sercem, po latach poszukiwań, odnajduje niewierną. Niczego niepodejrzewająca żona czyta absurdalny pozew rozwodowy. Omotany erotycznym szaleństwem mąż żąda separacji od stołu i łoża, acz z mizernym skutkiem… Emocje szaleją w biurze projektów i na terenie budowy przyszłego wesołego miasteczka. Heroina romansów opala zasadniczą część ciała kawałkami i w ciągłym ruchu. Zewsząd nadlatują krwiożercze kawałki drutów kolczastych, butelki z kwasem i przedpotopowe narzędzia tortur… A w środku tego wszystkiego potomek historycznych wikingów, o uzębieniu całkiem normalnego koloru, spokojnie wcina hektolitry polskich flaków…

Partię brydża w domu Joanny przerywa wtargnięcie policji, która poszukuje porwanej... Joanny Chmielewskiej. Porywacze rządają okupu i grożą okaleczeniem uprowadzonej. Kto został porwany i przez kogo? Tę zagadkę postara się rozwiązać sama zainteresowana...

Pełna humoru powieść o nieprawdopodobnych przygodach dwóch przyjaciółek, które mają prawdziwy talent do popadania w tarapaty. Okrętka i Tereska podczas wyprawy na raki odkrywają skarb Scytów. W trakcie przeprowadzki urządzają mały armageddon niszcząc stare mieszkanie i odkrywając skarby w ścianie i prawdę o tym, że smoła nie schodzi z dziecka nawet po praniu z proszkiem. A w ostatniej odsłonie udaje im się wygnać ze starego zamku ducha, który powodował liczne wypadki wśród mieszkańców.

W EFEKCIE doskonale zaostrzonych narzędzi ogrodowych. W EFEKCIE gąszczu odziedziczonej działki. W EFEKCIE szalejącego pędu bambusa. W EFEKCIE uczuć wzgardzonej wielbicielki... Zbyt doskonały kościotrup i rozczłonkowany spadek, bóstwo męskie pełne sadyzmu, latająca czaszka z idealnymi zębami, szalejące emocje na przestrzeni dziesięciolecia, spadkobierczyni o podejrzanej przeszłości i nigdy niespełnione marzenie, by uczłowieczyć faceta. W EFEKCIE wymiar kary bywa dyskusyjny.

W latach 1994ľ2008 ukazała się siedmiotomowa Autobiografia pisarki. Z jednej strony, siedem tomów to niewiele, by opisać barwne i obfitujące tak w zabawne, jak i zaskakujące momenty życie, z których wiele znalazło później swe rozwinięcie w powieściach Autorki. Z drugiej jednak strony, siedem tomów to sporo do przeczytania. Nie wszyscy dysponują czasem czy cierpliwością w stopniu pozwalającym na zafundowanie sobie takiego luksusu. Wychodząc zatem naprzeciw tym ostatnim, postanowiliśmy wszystko to, co zajęło przedtem siedem tomów (a nawet troszkę więcej, bo czas przecież biegnie naprzód), teraz zmieścić w jednym, który właśnie oddajemy do Waszych rąk.