Podręcznik Zasoby naturalne i zrównoważony rozwój jest pierwszą na rynku publikacją, w której w sposób jasny i oryginalny, a do tego kompleksowy podjęto temat eksploatacji i ochrony zasobów naturalnych w kontekście wymogów zrównoważonego rozwoju. Autorzy wykonali niełatwe zadanie - stworzyli podręcznik, w którym połączyli ze sobą trudne zagadnienia z różnych dyscyplin: geologii, hydrologii, chemii, gleboznawstwa i wielu innych. W sposób całościowy omówili zagadnienia zrównoważonego rozwoju - począwszy od genezy zasobów przyrody, poprzez ich rozmieszczenie, metody eksploatacji, po kierunki wykorzystania i zagrożenia związane z nierozsądną gospodarką człowieka. Całość pokazana jest na tle zasad trwałego i zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego, jego ram prawnych oraz możliwych praktycznych rozwiązań zgodnych z tym sposobem gospodarowania zasobami naturalnymi. Jest to publikacja przeznaczona przede wszystkim dla studentów ochrony środowiska, geografii, biologii czy gospodarki przestrzennej, ale może okazać się nieocenionym źródłem wiedzy dla wszystkich zainteresowanych środowiskiem i jego ochroną, ideami zrównoważonego rozwoju oraz zasobami naturalnymi Ziemi.

We współczesnym świecie polityka regionalna stanowi jedną z głównych dziedzin polityki gospodarczej kraju. Jej znaczenie zwiększyło się wraz z postępującym procesem decentralzacji administracji publicznej oraz rosnącym udziałem regionalnych władz samorządowych w kształtowaniu polityki rozwoju kraju. Jednocześnie dynamizacja przekształceń społeczno- -gospodarczych, jaka nastąpiła w Europie Zachodniej po zakończeniu II wojny światowej, uwypukliła dysproporcje w poziomie rozwoju poszczególnych regionów. Oparcie się wyłącznie na „mechanizmie rynkowym” groziło dalszą marginalizacją słabiej rozwiniętych regionów, co w konsekwencji mogło prowadzić do spowolnienia rozwoju społeczno-gospodarcze- go kraju. Odpowiedzią na powyższe zjawisko w jednoczącej się Europie było przyjęcie zasady solidarności i wynikającej z niej polityki spójności. Zwiększenie spójności ekonomicznej, społecznej i przestrzennej stało się fundamentem wspólnej polityki regionalnej. Wypracowany wówczas konsensus stał się obowiązującym paradygmatem rozwoju regionalnego w Unii Europejskiej, chociaż spotyka się również poglądy zakładające zmniejszenie znaczenia spójności na rzecz efektywności, a co za tym idzie, podkreślające konieczność wspierania regionów silnych ekonomicznie, zdolnych do konkurowania w skali globalnej. Niniejszy skrypt składa się ze wstępu, dziesięciu rozdziałów i zakończenia. W Rozdziale I przedstawiono wybrane definicje polityki regionalnej, wskazano jej najważniejsze cele oraz miejsce w polityce gospodarczej kraju. W Rozdziale II skoncentrowano się na pojęciu regionu w ujęciu administracyjnym, ekonomicznym i przestrzennym. Dokonano także klasyfikacji regionów w Polsce, jak również omówiono dwa kluczowe zjawiska wpływające na współczesną politykę regionalną, tj. regionalizację i globalizację. Rozdział III zawiera omówienie wybranych teorii rozwoju regionalnego odwołujących się do dorobku doktryny neoliberalnej i keynesowskiej. Przedstawiono także wkład nowej ekonomii instytucjonalnej w teoretyczne spojrzenie na rozwój regionalny. W Rozdziale IV zdefiniowano pojęcie rozwoju regionalnego oraz przedstawiono endogeniczne i egzogeniczne czynniki warunkujące ten rozwój. Rozdział V stanowi syntetyczne ujęcie etapów rozwoju polityki regionalnej Unii Europejskiej począwszy od 1958 r„ a skończywszy na założeniach Polityki Spójności na lata 2014-2020. W Rozdziale VI przedstawiono Fundusze Strukturalne w różnych perspektywach finansowych. W Rozdziale VII skoncentrowano się na pojęciu konkurencyjności regionu oraz na wybranych miernikach rozwoju regionu. Przedstawiono również znaczenie marketingu terytorialnego we współczesnej polityce regionalnej. Rozdział VIII zawiera podstawowe informacje na temat planowania strategicznego w regionie. Szczególna uwaga poświęcona została strategii rozwoju województwa jako kluczowemu instrumentowi zarządzania istotnymi zmianami w regionie. W Rozdziale IX omówiono system wdrażania polityki rozwoju regionalnego w Polsce, koncentrując się na kwestiach prawnych i kompetencyjnych poszczególnych podmiotów odpowiedzialnych za powyższą politykę. Rozdział X stanowi uzupełnienie wcześniejszych rozważań. Podkreślono w nim znaczenie, jakie dla sytuacji w regionie mają działania prowadzone na poziomie lokalnym.