Kochani! Oddaję w wasze ręce bestsellerową serię „Pamiętnika nastolatki” w nowej odsłonie. Seria ta połączyła wiele czytelniczek w pary, niektóre zakończone zaręczynami, czy też małżeństwem. Dzięki niej zawartych zostało mnóstwo przyjaźni, które trwają do dziś. Wychowały się na niej całe pokolenia dziewcząt.

Wymagała jednak odświeżenia. Dlaczego? Zmieniły się portale społecznościowe z których korzystacie. Zostały zlikwidowane gimnazja, zmieniły się realia życia w wirtualnym świecie. I to należało zmienić. Co pozostało w tej serii takie samo? Emocje, uczucia, miłość, przyjaźń, zazdrość, złość, smutek, cała gama tych emocji! Prawdziwa pozostała cała historia!

Ta seria została oparta na życiu realnych osób. To się nie zmieniło. W tej serii będziecie podążać śladami osób, które istnieją naprawdę.

Przed wami aż cztery części połączone w jeden tom! Pamiętam niecierpliwość dziewcząt, które na każdą kolejną część czekać musiały pół roku!

Kolejne cztery części znajdą się w tomie drugim. Zachęcam więc do wejścia w świat pełen emocji i miłości, bo „miłość jest czymś najpiękniejszym na tym świecie”

Od autorki

Kochani! Oddaję w wasze ręce już drugi tom bestsellerowej serii: „Pamiętnik
nastolatki”. W nowej odsłonie! Historie, o których przeczytacie wydarzyły się
naprawdę! Bohaterowie, emocje, uczucia, miłość, zazdrość, przyjaźń, smutek, cała
gama tych emocji pozostała bez zmian. Prawdziwa pozostała cała historia.
To co należało zmienić, to głównie social media, nazwy komunikatorów i portali
społecznościowych. Nie ma też już gimnazjów.
Drugi tom, podobnie jak pierwszy zawiera w sobie aż 4 książki. Pamiętam
niecierpliwość dziewcząt, które na każdą kolejną część musiały czekać pół roku!
Seria „Pamiętnik nastolatki” uczyniła wiele, wiele dobrego. Połączyła wiele
czytelniczek i czytelników w pary, często zakończone małżeństwem, czy
zaręczynami. Dzięki niej zawartych zostało wiele przyjaźni, które trwają do dziś.
Chciałabym w tym miejscu podziękować Piotrowi, mojemu mężowi, za to, że po
prostu jest. Za jego miłość, troskę, oddanie, pomoc i czas. Poświęcił mnóstwo
swojego czasu, by ta uwspółcześniona wersja ,,Pamiętnika nastolatki” mogła się
ukazać w formie e-booka. Pomaga mi zresztą cały czas. Piotr, dziękuję.
Beata Andrzejczuk

Od autorki

Zacznę od przedstawienia moich bohaterek, gdyż wydaje mi się to istotne, a później kilka słów o tym jak powstała powieść.

Natalia – 31 lat. Była stewardesa. Z powodów zdrowotnych, nie może aktualnie wrócić do swojego zawodu. Po rozwodzie. Bierze życie pełnymi garściami. Jest w związku z Kubą, komisarzem z wydziału kryminalnego. Natalia żyje tu i teraz. Nie planuje przyszłości.

Klaudia – 31 lat. Pracownica stacji paliw. Przeciwieństwo Natalii. Wyalienowana. Pogubiona we współczesnym świecie. Nie prowadzi życia towarzyskiego. Nie ma przyjaciół. Bezskutecznie walczy z nadwagą. Będąc w związku z Szymonem zakochuje się bez pamięci w koleżance z pracy. Od tej pory poszukuje miłości wyłącznie wśród kobiet.

Lena – po pięćdziesiątce. Artystyczna dusza. Spełniona życiowo i wciąż się spełnia. Jest w szczęśliwym związku od wielu, wielu lat. Mężatka. Ma 29-letniego syna Mateusza. Czego chcieć więcej? Lena poszukuje harmonii i spokoju. Okazuje się to niezmiernie trudne. Lenka bywa bezradna w związku z tym, jak boleśnie doświadcza ją życie. Prywatnie ciotka Klaudii.

,,Pokolenie Milenium” to historia trzech kobiet. Kobiet, które różni wszystko: osobowość, wygląd, zasobność portfela, zainteresowania a nawet orientacja seksualna. Wszystkie pragną jednak miłości i harmonii w życiu. To powieść zdecydowanie New Adult. Nie polecam młodszym czytelniczkom z uwagi na wrażliwość, na fakt, że dopiero wkraczają w dorosłe życie, że powinny obcować z pięknem ojczystego języka, a w tej powieści jest sporo wulgaryzmów. Powieść jest oparta na prawdziwych wydarzeniach, tak jak lubię. Jedna z bohaterek poprosiła mnie, by opowiedzieć jej historię. Tylko wiecie, jak to jest? Gdy ktoś mnie prosi to ma nadzieję, że będzie kolokwialnie mówiąc gwiazdą, pozytywną bohaterką, że ukażę w książce same jej zalety, że będzie błyszczeć. Nie ma w tym nic złego. To ludzkie, ale ja pisząc książkę nawet opartą na prawdziwych wydarzeniach przedstawiam historię, owszem subiektywnie, bo widzianą moimi oczami. Wprowadzam prawdziwe dialogi, które słyszałam, które czytałam w postaci: wiadomości, SMS-ów. Tutaj kierowałam się opowieścią jednej z bohaterek, ale miałam też to szczęście poznać osobiście jej partnerki i osoby z jej życia. Ich spojrzenie na te same sytuacje bywały czasem diametralnie różne. To co zdążyłam uwzględniłam w ,,Pokoleniu Mielnium”. Wiele rzeczy wydarzyło się jednak już po napisaniu książki. Również w tym czasie odbyło się wiele rozmów. Być może teraz „Pokolenie Milenium” wyglądałoby inaczej? Powieść jest więc zapisem tego, co działo się wówczas, rozmów wtedy odbytych i tego, czego sama doświadczyłam w kontakcie z bohaterkami i osobami z ich otoczenia. I to jest przedstawione moimi oczami. Każda książka nawet oparta o prawdziwe wydarzenia to jednak opowiedzenie historii i uzupełnienie jej fikcją a nawet pomieszanie prawdy z fikcją. I o tym musicie również pamiętać. Imiona rzecz jasna zostały zmienione.